Ieder mens krijgt te maken met verlies. Kinderen krijgen hier steeds vaker mee te maken. Een op de vijf kinderen krijgt te maken met een verlies. En één op de drie kinderen krijgt te maken met een echtscheiding, dit is ook verlies. In beide gevallen maken kinderen een rouwproces door met daarbij behorende rouwgevoelens. Dit hoort erbij en is normaal.
Als volwassenen vinden we dit vaak lastig.
Kinderen waarvan de ouder gaan scheiden willen we gerust stellen en zo gauw mogelijk laten wennen aan de nieuwe situatie. Begrijpelijk, maar je kunt hierin te snel gaan en voorbij gaan aan de gevoelens van je kind. Wanneer een kind te maken krijgt met overlijden, hebben volwassenen vaak de wens om het kind te beschermen en niet alles te vertellen. Men zit vol met eigen gevoelens van verdriet, boosheid en onmacht. Toch is het belangrijk om te kijken hoe een kind hierin betrokken kan worden. Dit zijn twee situaties, maar verlies komt op veel meer manieren voor. De impact is voor kinderen soms groter dan wij denken. Denk dan bijvoorbeeld ook aan een verhuizing.
Eigenlijk heel gewoon
Ik kan hierbij ondersteunen.
Wanneer u mijn hulp zoekt, betekent dit niet dat uw kind meteen een trauma heeft opgelopen. Of dat hij/zij het rouwproces niet goed doorloopt. Dit gaat vaak goed. Ik heb voor deze specialisatie gekozen, omdat ik kinderen willen helpen uiting te geven aan hun verlies. Eigenlijk iedereen kent dergelijk verlies en deze draag je de rest van je leven met je mee. Dat is niet erg. Dat hoort erbij. Ik vind het mooi om hieraan te kunnen bijdragen, zodat dit een plek vindt waardoor men weer verder kan.
Ik ben er om samen met uw kind en u te kijken naar de behoefte van uw kind. Ik help om vorm te geven aan zijn/haar eigen gevoelens. Vaak willen ouders er voor hun kind zijn en doen dit naar hun beste kunnen. Maar zij doorlopen hun eigen proces tijdens dit soort aangrijpende gebeurtenissen. Dit vraagt veel van hen. Er is dan niet altijd tijd, rust en ruimte voor het kind. Dat is eigenlijk heel gewoon.
Ik kan ondersteuning bieden binnen dit rouwproces op het moment dat dit gewenst is. Ik heb de tijd, ruimte en aandacht voor uw kind. Ik ga op een rustige en warme manier met uw zoon/dochter op pad. Samen verkennen we gevoelens van: verdriet, boosheid, onmacht, loyaliteit en alles wat er verder bij komt kijken.
We ontdekken manieren om deze te uiten en te delen. Dit helpt uw kind in zijn of haar eigen proces. Samen met uw kind geeft u dit verlies verder de gewenste vorm binnen uw gezin. Het vindt zijn plekje en iedereen binnen het gezin heeft daarin een eigen manier om hiermee om te gaan. Dat is alleen maar goed.
Er ontstaat ruimte voor jezelf en voor elkaar, maar zonder de verbinding te verliezen.
Mijn eigen rouw
Ik heb zelf verlies meegemaakt dat ik nog altijd met mij meedraag. Mijn vader is ziek geworden toen ik 28 was en helaas is hij overleden aan de gevolgen van kanker. Ik kom uit een warm gezin waarin we open over zaken konden praten. Toch hadden wij allemaal te maken met uitdagingen en verliepen dingen niet altijd zoals gedacht. Soms stonden we anders in onze rouw. Rouw wordt ook wel vergeleken met een vingerafdruk en zo heb ik dit zelf ook ervaren. Ieders rouw verloopt anders en uniek. Dat wat voor de een werkt, helpt voor de ander niet. De rouw over het missen van mijn vader is niet iets dat weggaat. Dat betekent niet dat ik nog dagelijks gebukt ga onder dit verlies, maar wel dat ik vorm heb gegeven aan dit verdriet. Dit verdriet komt nog terug en dat is juist op onverwachte momenten. Het is onderdeel van mij. Om die reden zal ik niet snel zeggen dat het verwerkt is. Het gaat mij niet om verwerken, maar om het integreren van dit verlies in mijn leven. Hierbij gaan veranderingen, ook veranderingen binnen jezelf, mee gepaard.
Daarnaast kwam ik rouw tegen toen bleek dat het krijgen van kinderen voor mij en mijn partner niet vanzelfsprekend was. Gelukkig is het ons gelukt, maar daar hebben we diverse IVF/ICSI- trajecten voor doorlopen. Dit is heftig en ik kan het niet beter omschrijven dan een rollercoaster. Hoop en verdriet wisselden elkaar in rap tempo af. Dat ging gepaard met pijn en verdriet. Het vinden van woorden was niet altijd makkelijk. Voor onze omgeving was het soms een uitdaging wat ze voor ons konden betekenen. Wij waren open over ons proces, zodat we dit konden delen en steun konden ervaren van onze naasten. En toch…….toch is het ingewikkeld voor anderen om te begrijpen wat wij precies hebben doorgemaakt. Er spelen heel veel dingen en daarin is er verschil tussen partners in hoe dingen worden ervaren. Het is ons gelukt om met elkaar in gesprek te blijven gaan, elkaar ruimte te geven en verbonden te blijven. Daar ben ik dankbaar voor en dit koester ik.
Ik heb een manier gevonden om uiting te geven aan mijn rouw. Dat heeft tijd gekost en hierin heb ik hulp gezocht. Ik heb hiervoor niet jarenlang therapie gehad. Het is mogelijk om je weg te vinden in jouw rouw en daar ondersteun ik je graag in. Ik heb mij verder ontwikkeld op het gebied van rouw en verlies. Daarnaast ben ik aangesloten bij de organisatie Zorgzaam Scheiden.
Het citaat onder aan deze pagina omschrijft rouw zoals ik dit nu ervaar.
Wanneer u meer wilt weten, kunt u mij mailen of bellen.
Ik wens u sterkte en kracht toe om dit verlies vorm te geven op een wijze die bij u en uw gezin past.
Warme groet,
Karlijn
“Verdriet is als een schaduw; mijn schaduw gaat altijd met mij mee.
– Manu Keirse –
Soms zie ik die en soms niet. Op veel momenten ben ik me niet bewust van
mijn schaduw. Die ligt vaak achter mij.
Maar ik kan een hoek van een straat omslaan en dan ligt die ineens
recht voor mijn voeten.”